Ο όρος χλωρίδα μπορεί να έχει και πιο περιορισμένη σημασία: να αναφέρεται στο σύνολο των φυτών που αυτοφύονται σε μια ορισμένη γεωγραφική περιοχή (π.χ. μεσογειακή χλωρίδα, ινδική χλωρίδα) ή σε ένα ορισμένο γεωμορφολογικό περιβάλλον (π.χ. αλπική χλωρίδα, χλωρίδα των ερειπίων, τροπική χλωρίδα, χλωρίδα των τελμάτων ή των ερήμων). Μπορεί ακόμα να αφορά μία ορισμένη περίοδος του έτους (π.χ. του θέρους ή χειμερινή χλωρίδα) ή ακόμα ορισμένες γεωλογικές περιόδους (π.χ. χλωρίδα της λιθανθρακοφόρου, χλωρίδα της δεβονίου).
Ο όρος μικροχλωρίδα (microflora), χαρακτηρίζει είτε τη χλωρίδα ενός μικροβιότοπου, είτε οποιοδήποτε μικροσκοπικό φυτό που δεν είναι ορατό με γυμνό οφθαλμό.
Στη Σαντορίνη έχουμε την πρώτη σαφή ένδειξη Μεσογειακής χλωρίδας. Στα τοιχώματα της καλδέρας έχουμε τα μοναδικά για όλο τον κόσμο απολιθώματα ελιάς olea europaea και φιστικιάς pistacea lentiscus. Επίσης έχουμε το tamarix και φοίνικες chamaerops humilis.
Στα τοιχώματα της καλδέρας είναι απεικονισμένη όλη η ηφαιστειότητα της Μεσογείου. Εκεί υπάρχουν τα παλαιότερα απολιθωμένα φύλλα ελιάς. Υπάρχουν πολλοί απολιθωμένοι φοίνικες και πιο πάνω ανάμεσα στα ηφαιστειακά υπάρχει ένα συνεκτικό στρώμα γεμάτο με φυτικά απολιθώματα. Στην Σαντορίνη βρίσκονται τα πιο σπάνια και καλοδιατηρημένα φύλλα ελιάς. Έχουν βρεθεί και στην Νίσυρο αλλά δεν είναι καλοδιατηρημένα. Στην καλδέρα το ακρωτήρι έχει ηλικία 3.000.000 – 100.000 χρόνια, η μεσαία σειρά 100.000- το 1645 ( εναλλαγές ηφαιστειακών τόφφων) και τέλος το αρχαιολογικό στρώμα χρονολογείται το 1645. Πάνω στα απολιθωμένα φύλλα φαίνονται κηλίδες, πιθανόν πρόκειται για πιέσεις και όχι από λασπορροές. Ανακαλύφθηκαν και φυτοπαθολογικές ασθένειες όπως ο δάκος. Στην Σαντορίνη έχουν βρεθεί και φτερά πτηνών. Τα φύλλα που βρίσκουμε στην Σαντορίνη έχουν σκληρό περίβλημα . Τέτοια βρίσκουμε στο ηφαιστειακό τόξο του Ν. Αιγαίου . Θα μπορούσαν να βρεθούν και στην Κω , την Τήνο και την Νίσυρο.
Χλωρίδα Σαντορίνης :
Ο όρος μικροχλωρίδα (microflora), χαρακτηρίζει είτε τη χλωρίδα ενός μικροβιότοπου, είτε οποιοδήποτε μικροσκοπικό φυτό που δεν είναι ορατό με γυμνό οφθαλμό.
Στη Σαντορίνη έχουμε την πρώτη σαφή ένδειξη Μεσογειακής χλωρίδας. Στα τοιχώματα της καλδέρας έχουμε τα μοναδικά για όλο τον κόσμο απολιθώματα ελιάς olea europaea και φιστικιάς pistacea lentiscus. Επίσης έχουμε το tamarix και φοίνικες chamaerops humilis.
Στα τοιχώματα της καλδέρας είναι απεικονισμένη όλη η ηφαιστειότητα της Μεσογείου. Εκεί υπάρχουν τα παλαιότερα απολιθωμένα φύλλα ελιάς. Υπάρχουν πολλοί απολιθωμένοι φοίνικες και πιο πάνω ανάμεσα στα ηφαιστειακά υπάρχει ένα συνεκτικό στρώμα γεμάτο με φυτικά απολιθώματα. Στην Σαντορίνη βρίσκονται τα πιο σπάνια και καλοδιατηρημένα φύλλα ελιάς. Έχουν βρεθεί και στην Νίσυρο αλλά δεν είναι καλοδιατηρημένα. Στην καλδέρα το ακρωτήρι έχει ηλικία 3.000.000 – 100.000 χρόνια, η μεσαία σειρά 100.000- το 1645 ( εναλλαγές ηφαιστειακών τόφφων) και τέλος το αρχαιολογικό στρώμα χρονολογείται το 1645. Πάνω στα απολιθωμένα φύλλα φαίνονται κηλίδες, πιθανόν πρόκειται για πιέσεις και όχι από λασπορροές. Ανακαλύφθηκαν και φυτοπαθολογικές ασθένειες όπως ο δάκος. Στην Σαντορίνη έχουν βρεθεί και φτερά πτηνών. Τα φύλλα που βρίσκουμε στην Σαντορίνη έχουν σκληρό περίβλημα . Τέτοια βρίσκουμε στο ηφαιστειακό τόξο του Ν. Αιγαίου . Θα μπορούσαν να βρεθούν και στην Κω , την Τήνο και την Νίσυρο.
Χλωρίδα Σαντορίνης :
- Olea Europea
- Pistacea lendiscus
- Chamaerops humilis
- Phonix theoprostis
- Tamarix
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου